Najlepsze nurkowania

Kto zdecyduje się na długą i wyczerpującą podróż uzyska w zamian przepięknie położone, odosobnione miejsca nurkowe. Idealne miejsce dla nurków, którzy lubią odosobnienie i nie chcą spotkać żadnej innej grupy pod wodą.

Ośrodek Maratua Paradise znajduje się na wyspie Maratua na wschód od Kalimantan, indonezyjskiej części Borneo, pośrodku morza Celebes. Podróż odbywa się przez Balikpapan, dalej samolotem na Berau, stąd łódką na Maratua (około 3,5 godziny), To najwygodniejszy sposób. Można się tam również dostać przez Tawau (Malezja) ale jest to zdecydowanie bardziej kłopotliwe.

Obecnie ośrodek dysponuje 8 bungalowami na plaży i 2 na wodzie. Wszystkie wyposażone są w wentylator, własną łazienkę z wanną, prysznicem, toaletą i werandą. Bungalowy na plaży oferuję wspaniały widok na morze. Restauracja oferuje dobre i smaczne potrawy, serwowane zazwyczaj w formie bufetu. Uwaga! Ośrodek leży naprawdę daleko od cywilizacji, zaopatrzenie jest trudne i kosztowne. Klienci powinni wiedzieć, że nie jest to luksusowy ośrodek, a jedzenie nie zawsze jest tak urozmaicone jak można tego oczekiwać. Benzyna we wschodnim Borneo jest droga i często trudno ją zdobyć, z tego powodu odwiedzane są nie wszystkie miejsca nurkowe, które chcą zobaczyć klienci. Baza nurkowa prowadzona jest przez miejscowych przewodników, goście powinni umieć nurkować samodzielnie. Ze względu na odosobnione położenie ośrodka, policja nie jest w stanie kontrolować raf i powstrzymywać miejscową ludność przed połowami z dynamitem. Jest tu niewątpliwie wiele pięknych miejsc, ale nie są one aż tak cudowne jak wyobrażają sobie i oczekują klienci. Kto akceptuje powyższe warunki, spędzi tu na pewno niezapomniany urlop z ciekawymi nurkowaniami. Nurkowanie w bazie Maratua Paradise Dive Resort.

Kalimantan to jeden z mniej znanych regionów Indonezji, jednak nurkowiska w tym rejonie są bardzo atrakcyjne. Niezliczone, odkryte już rafy zachwycają nurków przede wszystkim ogromną różnorodnością gatunków stworzeń morskich jak i przepięknymi, zdrowymi ogrodami koralowymi. Do głównych miejsc nurkowych należą rejony wysp Maratua, Kakaban, Sangalaki i Tarawan.

Polecane miejsca nurkowe: Nurkowanie na Kalimantanie sprowadza się głównie do nurkowania wokół wysepek Maratua, Kakaban oraz Sangalaki i Derawan. Wokół Maratua nurkuje się w prądach, które przyciągają wiele dużych ryb, w tym kosogony. Kakaban słynie zaś z ławic barakud i makrel, a na Sangalaki nurkuje się, by spotkać manty.

Kakaban

Najczęściej odwiedzanym miejscem nurkowym na Kakabanie jest Barracuda Point - ściana na południowo-zachodnim krańcu wyspy. Występują tu silne prądy, z którymi przypływa wielka różnorodność ryb w imponujących ławicach. Można tu spotkać barakudy, ostroboki, żarłacze rafowe, lucjany, pokolce i karanksy. Występują tu także spektakularne korale ze wspaniałymi wachlarzami gorgonii, a także koralami miękkimi i gąbkami.

Jezioro Kakaban (tylko pływanie po powierzchni) - Jezioro Kakaban jest jednym z trzech miejsc na świecie, gdzie znaleźć można nieparzące meduzy. Mieszkają tu cztery gatunki meduz: Aurelia aurita (moon jellyfish), Mastigias papua (spotted jellyfish), Tripedalia cystophora (box jellyfish), i niezwykła Cassiopea ornata (upside-down jellyfish). W tym izolowanym środowisku, bez naturalnych drapieżników, wszystkie meduzy utraciły zdolność do parzenia, dlatego można tu bezpiecznie pływać wśród nich i czuć ich pulsujące ciała wokół siebie. Poza meduzami można tu także zaobserwować ciekawe gatunki ryb, takie jak serinding (Ambassis interrupta), belonowate, rzadkie glony i białe anemony. Otaczająca wyspę rafa pełna jest kolorowych korali i gąbek, ślimaków nagoskrzelnych, ośmiornic, koników morskich i muren, występuje tu także kilka gatunków rekinów, manty, ostroboki, tuńczyki, lucjany i barakudy.

Maratua

Jest to duża wyspa, pośrodku której znajduje się ogromna laguna. Wyspa ma kilka wspaniałych stromych ścianek, przy których odbywają się nurkowania. Warto zanurkować tu na Mid Reef, gdzie częstymi gośćmi są kosogony. Możliwe są także spotkania z papugorybami, żagiewkami, płaszczkami (np. black-spotted stingray) i orleniami, sailfin snapper (Symphorichthys spilurus), granikami, jak również rekinami wąsatymi i ostrobokami. Pośród gąbek i wielkich wachlarzy gorgonii odnaleźć tu można również fascynujące pygmy seahorse.

Sangalaki

To wyspa słynna ze spotkań z mantami. Jest tu kilka miejsc, gdzie można spotkać te wspaniałe zwierzęta. Są to głównie miejsca położone dość płytko, często ze słabą widocznością, szczególnie w porze deszczowej (od listopada do marca).W miejscu zwanym Manta Run (Manta Parade, Manta Avenue) spotyka się grupy od 20 do nawet 50 tych majestatycznych stworzeń. Poza mantami podziwiać tu można ślimaki nagoskrzelne, Plectropomus leopardus (coral trout), rogatnice kolczaste i barramundi. Na Manta Cleaning Station, jak sama nazwa wskazuje, manty czekają w kolejce do stacji czyszczenia, gdzie rybki i małe wargacze wybierają z ich skrzeli i płetw pasożyty i inne szczątki. Jest to naprawdę niezapomniany widok. Sama wyspa Sangalaki jest również miejscem składania jaj przez żółwie zielone, a widok malutkich żółwików „pędzących” plażą w kierunku morza nie należy do rzadkości.

Derawan

Derawan to niewielka wyspa, położona blisko Kalimantanu. W tym rejonie najbardziej popularne jest nurkowanie w stylu muck diving, gdzie znajdziemy niezliczone ilości ślimaków nagoskrzelnych, żabnic, krewetek, krabów, liczne gatunki muren czy ośmiornic. W okolicy znajdziemy również wspaniałe nurkowiska przy stromych ścianach jak i nurkowania w grotach. Wyspa słynie również z żółwi zielonych, które przypływają tu, by złożyć jaja na jej białych, piaszczystych plażach.

Najlepszy czas na wyjazd trwa od kwietnia do grudnia

Porady: Należy zabrać ze sobą certyfikat, logbook, adapter INT i świadectwo zdrowia. Temperatura wody waha się w granicach 26ºC do 30ºC. Pianka o grubości 3 lub 5 mm będzie wystarczająca. 

Według nas jest to jedno z najlepszych miejsc do nurkowania na świecie z niebywałą różnorodnością gatunków morskiego życia

Kalimantan to indonezyjska część wyspy Borneo, trzeciej co do wielkości wyspy na świecie. Północna część Borneo należy do Malezji i Brunei, południowa zaś, czyli Kalimantan, do Indonezji. Wyspa stanowi prawie 30% powierzchni Indonezji, mieszka tu jednak zaledwie 3% ludności tego kraju.

Środek wyspy to góry. I choć nie są one szczególnie wysokie (niewiele ponad 1500 m), na ich zboczach początek biorą wielkie rzeki żeglowne. Żegluga stanowi na Kalimantanie podstawę komunikacji między wybrzeżami, a środkiem wyspy. Wybrzeże Borneo to głównie bagna, namorzynowe lasy i niewysoka roślinność. Dalej w głębi lądu dominuje dżungla, w której mieszkają orangutany inosacze sundajskie, dla których przybywa tu wielu turystów. Innymi ciekawymi zwierzętami są pantery mgliste, langury, makaki jawajskie, pangoliny i wyraki, a z ptaków dzioborożce.

Ludzie żyją tu z tego, co zapewnia ziemia. Wydobywa się tu ropę naftową i gaz ziemny, a także diamenty, kamienie szlachetne oraz złoto (indywidualni poszukiwacze wciąż ręcznie przepłukują rzeczny piasek/ żwirek).

Kalimantan to jedna z najbardziej tajemniczych wysp na świecie. Tylko tutaj można spotkać w rzece Mahakam słodkowodne delfiny i niezwykłe małpy. Pierwotni mieszkańcy wyspy znani są z tego, że jeszcze do niedawna byli łowcami głów. Wiele starożytnych rzemiosł plemienia Dayak uprawianych jest nadal. Na targowiskach znaleźć można koszyki, maty i biżuterię z pereł. Inne godne obejrzenia rzeczy to kopalnia diamentów w Cempka, pływający targ w Banjarmasin i bardzo rzadka fauna i flora Parku Narodowego Kutai.

W rejonie Kalimantanu organizowane są dzienne wypłynięcia łodzią na poszczególne nurkowiska, oraz nurkowania z plaży. Oferta łodzi nurkowych jest dość ograniczona.

Rzeka Mahakam + Kraina Dajaków

Warto popłynąć w górę rzeki Mahakam, najdłuższej (920 km) rzeki Wschodniego Kalimantanu mijając po drodze liczne tartaki i barki załadowane węglem, a także żyjące w swoim spokojnym tempie nadrzeczne wioski. Na Pulau Kumala - wysepce na rzece, znajduje się wieża widokowa z windą i miasteczko turystyczne z różnymi atrakcjami. Po drodze można odwiedzić wioskę Dajaków – Tanjung Isuy, gdzie miejscowi lubią witać turystów tańcami i rytuałami. Dalej w górę rzeki znajduje się wioska Melak, z której można dostać się do rezerwatu storczyków Kersik Luwai (obejrzeć tu można ponad 100 gatunków, w tym odmianę „czarną”). W górnym biegu rzeki na obejrzenie zasługują interesujące rzeźby (Long Uro), a także kamienne zabytki (Long Lindung Payau).

Pływający targ

Znajduje się na południowo-wschodnim wybrzeżu Borneo, w mieście Banjarmasin. Samo miasto podczas przypływu znajduje się pod wodą, na wodzie zaś unoszą się pływające domy, wodne taksówki, a proste łódki stają się pływającymi straganami. Najbardziej popularny jest targ Pasar Terapung, istniejący od ponad 400 lat. Wcześnie rano z okolicznych wiosek przybywają na targ wieśniacy i sprzedają swoje towary handlarkom, które z kolei dostarczają je łódkami prosto pod drzwi gospodyń.

Kopalnia diamentów w Cempaka

Kamieni i szlachetnego kruszca szukają tu nierzadko całe rodziny. Mężczyźni stoją najczęściej na rusztowaniach w 10-15 m szybach i wybierają glebę, glinę i żwir, pośród których, już na powierzchni, kobiety poszukują kamieni szlachetnych. W pobliskim mieście, Martapura, kamienie są cięte i szlifowane.

Orangutany

Warto wybrać się do Parku Narodowego Tanjung Puting, by obejrzeć orangutany podczas karmienia. Orangutany są zwierzętami nieśmiałymi i niełatwo jest je wypatrzeć w dżungli. Tutaj jednak, przyzwyczajone do dokarmiania, wychodzą ze swych kryjówek po mleko i banany. W Parku istnieją 3 placówki, w których orangutany są karmione, wszystkie mają też za zadanie chronić te wspaniałe rude małpy przed kłusownikami, którzy polują na nie, by sprzedać je jako maskotki. To niechlubne zadanie ułatwia im wycinka drzew, która daje dostęp do mateczników, w których do tej pory orangutany żyły bezpiecznie i z dala od ludzi.

Klimat Borneo jest tropikalny. Przeciętne temperatury wahają się od 28ºC w maju do 26ºC w grudniu. Południowa część Borneo ma wyraźnie wydzieloną jedną porę suchą i deszczową. Północna część ma dwie pory suche i dwie pory deszczowe. Średnia opadów wynosi na Kalimantanie 300 mm rocznie, pora deszczowa trwa od marca do maja, bardziej intensywna pora deszczowa od listopada do stycznia.

Językiem narodowym jest bahasa, jednak w centrach turystycznych można bez problemu porozumieć się w języku angielskim. Warto jednak spróbować nauczyć się bahasa, gdyż jest to bardzo prosty język. Z pomocą małego słownika dacie sobie radę w większości sytuacji.

Walutą obowiązującą są indonezyjskie rupie. 10000 IDR = 3,88 PLN. W wielu miejscach można płacić czekami podróżnymi, dolarami i kartami kredytowymi. Należy pamiętać że przy płaceniu kartą kredytową często naliczana jest dodatkowa opłata.

Zalecamy: ubezpieczenie od odwołania imprezy, ubezpieczenie od utraty bagażu, ubezpieczenie zdrowotne na czas podróży. Dla nurków zalecamy wykupienie specjalnego ubezpieczenia na wypadek awaryjnego lotu do domu.

Przy wyjeździe z kraju pobierana jest opłata w wysokości 100 000 rupii. Można ją uregulować jedynie na lotnisku w lokalnej walucie.

Dla turystów przyjeżdżających z Europy środkowej nie ma wymagań dotyczących szczepień. Na Bali malaria nie występuje, jednak można się z nią spotkać na Irian Jaya i na niewielkich wyspach Sunda, a w szczególności w lasach deszczowych Kalimantan. Zalecamy potwierdzenie powyższych informacji w najbliższym konsulacie lub ambasadzie. Zaleca się zaszczepienie przeciwko żółtaczce typu A i B. Polecamy jednocześnie wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego.

220 V