Najlepsze nurkowania

6-dniowy trekking na najwyższy szczyt Afryki, leżący w Parku Narodowym Kilimandżaro w Tanzanii, przy granicy z Kenią. Jest to jeden ze szczytów należących do Korony Ziemi.

6-dniowy trekking na najwyższy szczyt Afryki, leżący w Parku Narodowym Kilimandżaro w Tanzanii, przy granicy z Kenią najbardziej widowiskową trasą, dla doświadczonych wspinaczy.

Dzień 1

Arusha - Machame Gate Machame Gate (1490m) - Machame Camp (2980m)

Czas przejścia: 7 godzin

Trasa: ok. 18 km

Środowisko: las górski

Dzień rozpoczyna się krótkim szkoleniem. Następnie - przejazd z Arusha (910m) do wioski Machame (1490m). Przewodnicy i tragarze przygotowują i pakują zapasy i sprzęt w wiosce. Uczestnik otrzymuje prowiant oraz może zakupić wodę mineralna w wiosce. W zależności od stanu drogi, jest możliwość przejazdu z wioski do Machame Gate. Jeśli nie, przejście 3-kilometrowej trasy przez błotniste tereny zajmie około 1 godziny. Po rejestracji w biurze Machame Gate rozpoczyna się wędrówka w górę, która wiedzie przez las deszczowy. W lesie można spodziewać się opadów deszczu, przez który droga stanie się błotnista i śliska. Mniej więcej w połowie drogi przewiduje się postój na lunch a dotarcie do obozu Machame Camp jest planowane późnym popołudniem. Tragarze (którzy dotrą do obozu znacznie wcześniej) rozbiją namiot na czas przybycia uczestników do obozu. Wieczorem tragarze zagotują wodę do picia i do umycia się, a kucharz przygotuje kolację. Temperatura w obozie w ciągu nocy może spaść poniżej 0 stopni C.

Dzień 2    

Obóz Machame - Obóz Shira Obóz Machame (2980m) - Obóz Shira (3840m)

Czas przejścia: 6 godzin

Trasa: ok. 9 km

Środowisko: wrzosowiska

Pobudka wcześnie rano w obozie Machame, po śniadaniu - godzinna wspinaczka do górnej granicy lasu następnie 2-godzinne przejście po łagodniejszym terenie porośniętym wrzosami. Po lunchu i chwili odpoczynku - kolejny etap wędrówki skalistą granią aż do wypłaszczenia Shira. Z tej wysokości rozciąga się przepiękny widok na Western Breach a od obozu Shira na wysokości 3840m dzieli uczestników już niewielki odcinek. Po dotarciu do obozy tragarze zagotują wodę do picia i do umycia się, przed podaniem kolacji. Noc na nieosłonięciem obszarze będzie jeszcze chłodniejsza niż poprzednia a temperatura może spaść dużo poniżej zera. Kolacja i nocleg w obozie Shira.

Dzień 3

Obóz Shira - Obóz Barranco Obóz Shira (3840m) - Lava Tower (4630m) - Obóz Barranco (3950m)

Czas przejścia: 7 godzin

Trasa: ok. 15 km

Środowisko: półpustynia

Droga skręca na wschód i prowadzi prze półpustynię i skaliste obszary otaczające Lava Tower, znajdującą się na wysokości 4630m, na którą wyprawa dotrze po ok. 5 godzinach wędrówki. przerwa na lunch odbędzie się na wyznaczonym obszarze przed dotarciem do trasy prowadzącej przez skalne usypy. Będzie to zdecydowanie dzień z najtrudniejszym przejściem. Na tym odcinku wspinacze najczęściej odczuwają pierwsze symptomy choroby wysokościowej (m.in. kłopoty z oddychaniem, drażliwość, bóle głowy). Po lunchu droga prowadzi w dół do obozu Barranco a przejście jej zajmuje ok. 2 godzin. W tym czasie pokonywana jest różnica wysokości ok. 680m. Z trasy doskonale widać Western Breach i Breach Wall, co jest okazją do zrobienia przepięknych fotografii. Obóz jest usytuowany pomiędzy Breach i Great Barranco Wall, skąd można podziwiać przepiękny zachód słońca w trakcie oczekiwania na kolację.

Dzień 4

Obóz Barranco - Obóz Barafu Obóz Barranco (3950m) - Obóz Barafu (4550m)

Czas przejścia: 7 godzin Trasa: ok. 13 km

Środowisko: górska pustynia

Po noclegu w obozie na uczestników wyprawy czeka przeszkoda, która po jej pokonaniu okazuje się znacznie łatwiejsza niż mogłoby się wydawać. Po dotarciu do Lodowca Heima rozciąga się przepiękny widok na Kilimandżaro w całej jego okazałości. Dalej droga prowadzi przez Dolinę Karranga w górę i w dół na przemian i łączy się z trasą Mweka, będącą preferowana trasa do zejścia ze szczytu, o czym warto pamiętać. Po skręceniu w lewo i kolejnej godzinie wędrówki dociera się do chatki Barafu. Ostatni przystanek z woda na trasie jest w Dolinie Karranga, w obozie Barafu nie ma wody. Barafu w języku Suahili oznacza "lód", jest to miejsce ponure i nieprzyjemne do spędzenia tu nocy. Całkowicie wystawione na wszechobecne działanie natury, namioty są rozstawiane na wąskim, skalistym i niebezpiecznym terenie. Przed zmrokiem warto zaznajomić się z otaczającym terenem, aby uniknąć wypadków. Z obozu na szczyt pozostaje do pokonania około 1345m różnicy wysokości a ostatnie podejście odbywa się tej samej nocy. Należy odpowiednio się przygotować do podejścia - zabrać sprzęt, kijki, odzież termiczną itd. Warto również wymienić baterie w latarce i w aparacie fotograficznym. Aby uniknąć przemarznięcia dobrze jest zabrać wodę w termosie. Warto położyć się około 19:00 i odpocząć przed rozpoczęciem podejścia.

Dzień 5

Obóz Barafu - Szczyt Uhuru - Obóz Mweka WEJŚCIE NA SZCZYT Obóz Barafu (4550m) - Szczyt Uhuru (5895m) - Obóz Mweka (3100m)

Czas przejścia: 8 godzin do szczytu Uhuru, 7/8 godzin do obozu Mweka

Trasa: ok. 7 km podejścia, 23 km zejścia

Środowisko: usypiska skalne i oblodzone wierzchołki

Pobudka około godz. 23:30, śniadanie w postaci herbaty i ciastek. Trasa prowadzi w kierunku północno-zachodnim przez usypiska skalne do Stella Point na krawędzi wulkanu. Ta 6-godzinna wędrówka do Stella Point dla wielu wspinaczy jest najtrudniejszym odcinkiem, zarówno psychicznie jak i fizycznie. Na Stella Point (5685m) jest przewidziany krótki postój, podczas którego będzie można podziwiać przepiękny wschód słońca (w zależności od pogody). Od Stella Point śnieg będzie nieprzerwanie towarzyszył wyprawie podczas 2-godzinnego podejścia na szczyt Uhuru. czas spędzony na wierzchołku będzie uzależniony od warunków pogodowych. Dobrze, aby postój na górze nie był zbyt długi, ponieważ ze względu na zimno i zmęczenie może być ciężko ponownie rozpocząć wędrówkę. Zejście ze szczytu do Barafu zajmuje około 3 godzin. Tu przewidziany jest krótki, ale zasłużony postój, podczas, którego uczestnicy będą mogli zebrać siły do pokonania kolejnego odcinka wyprawy do chatki Mweka (3100m). Trasa jest dość łatwa i wiedzie przez usypiska skalne, potem przez wrzosowiska do lasu. Obóz jest usytuowany w górnej części lasu, gdzie popołudniami często występuje mgła i deszcz. Kolacja i woda do umycia się zostaną przygotowane przez tragarzy i kucharza.

Dzień 6

Obóz Mweka - Mweka Gate - Arusha Obóz Mweka (3100m) - Mweka Gate (1980m)   

Czas przejścia: 3 godziny

Trasa: ok. 15 km

Środowisko: las

Po wczesnym śniadaniu uczestników wyprawy czeka ok. 3 godzinny marsz malownicza trasą do bramy Parku Narodowego Kilimandżaro. Przy bramie Mweka uczestnicy podają swoje dane do rejestracji. Tu również otrzymują certyfikaty zdobycia szczytu. Ci, którzy dotarli do Stella Point (5685m) otrzymują zielony certyfikat zaś osoby, które zdobyły szczyt Uhuru (5895m) zostają wyróżnione złotym certyfikatem. Od bramy Mweka do miejscowości Mweka prowadzi 3-kilometrowa trasa (ok. 1 godziny) błotnistą ścieżką. W Mweka uczestnicy dostaną pyszny ciepły lunch. Po lunchu wszyscy zostaną przetransportowani do hotelu Arusha Crown na nocleg.

Zanzibar Najlepszym okresem do nurkowania na Zanzibarze jest zima, kiedy temperatura wody dochodzi do 27°C – 28°C a morze jest spokojne. W zależności od pory dnia widoczność utrzymuje się w granicach 25m. Zdecydowanie najciekawszymi miejscami do nurkowania są ogrody koralowe na północy, ściana na Leven Bank oraz atol Mnemba. W Zatoce Delfinów gwarantowane są spotkania z delfinami. Dla bardziej wymagających i zaawansowanych nurków interesującą propozycją okaże się wyspa Pemba. Do znanych i polecanych miejsc nurkowych należą: Hunga Reef (koralowce, żółwie morskie, barakudy), Chakatuni, Haji i Katchafi (łagodnie opadające ściany na głębokość ok. 20 m).

Tanzania Tanzania to republika federacyjna powstała z połączenia kolonii niemieckiej – Tanganiki oraz kolonii brytyjskiej – Zanzibaru. Nazwa kraju pochodzi z połączenia pierwszych sylab nazw tych koloni -„Tan” i „Zan”. Pomimo posiadania złóż diamentów, szafirów, złota, uranu oraz gazu ziemnego to kraj ten należy do najbiedniejszych krajów Afryki oraz świata. Ludność głównie utrzymuje się tutaj z turystyki oraz rolnictwa. Tanzania, położona we wschodniej części Afryki, jest chyba najbardziej zróżnicowanym krajobrazowo krajem tego kontynentu. Zarówno wielbiciele wspinaczek wysokogórskich jak i safari, znajdą coś dla siebie. W Tanzanii znajduje się wiele ciekawych parków narodowych. Kenia Republika Kenii leży na zachodzie Afryki nad Oceanem Indyjskim. Występuje tu różnorodność etniczna i wyznaniowa.Region ten ma duże znaczenie rolnicze dla Afryki. Zróżnicowane ukształtowanie terenu sprawia, iż występują tu liczne gatunki zwierząt.

Zanzibar

Wyspa położona na Oceanie Indyjskim jest największą wyspą Tanzanii. Słynący przede wszystkim ze wspaniałych miejsc turystycznych były sułtanat, bogaty w uprawy palmy kokosowej i goździkowca, a także wspaniałych przypraw. Kurorty i miejsca nurkowe usytuowane są w większości w północnej części wyspy. Wartym zwiedzenia jest niewątpliwie Stone Town - kamienne miasto będące jednocześnie częścią starówki stolicy wyspy i wpisane jest na listę UNESCO. Z pozostałych atrakcji lądowych warto odwiedzić park narodowy Jozani Chwaka Bay słynący z dziko żyjących małp. Dla amatorów mocnych wrażeń polecamy wyprawy kitem lub na quadach.

Kilimandżaro

Na północy kraju znajduje się Kilimandżaro (5895 m n.p.m.), pokryty śniegiem, najwyższy szczyt Afryki będący pozostałością po wulkanie, znany również jako Biały Dach Czarnego Lądu. Wśród mieszkających u podnóża plemion góra budziła grozę, niektóre plemiona (np. Masajów) oddawały jej boską cześć jako Górze Światłości. Na wysokości powyżej 2700 m n.p.m. utworzono Rejon Parku Narodowego Kilimandżaro, który zamieszkują lamparty, słonie, bawoły oraz elandy. Wejście na górę jest typową turystyczną wycieczką, na którą rocznie wyrusza ok. 13 tys. osób. Chociaż nie jest to trudne technicznie podejście to nie wszyscy docierają na szczyt. Trzeba wziąć pod uwagę, iż jest to długa i wymagająca aklimatyzacji wyprawa.

Serengeti

Zlokalizowany w północno-zachodniej części kraju, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO to największy i najbardziej znany obszar chroniony na świecie, zajmujący powierzchnię prawie 15 tys. km2. W języku Masajów nazwa „Serengti” oznacza „nieskończona równinę” i tak w rzeczywistości jest. W porze suchej rozpościera się tu widok na bezkresną, pożółkłą od słońca sawannę z pojedynczymi skalistymi wzgórzami i kępami drzew akacjowych, zaś w porze deszczowej porośniętą soczyście zieloną roślinnością. Serengeti słynie z migrujących sezonowo (w porze suchej od października do maja) wielomilionowych stad głośnych gnu, zebr, gazeli, eland „wspieranych” przez wygłodniałe, wypatrujące łatwej zdobyczy hieny, sępy, lwy oraz szakale. Nawet poza porą suchą spotkać tu można wielkie stada bawołów, mniejsze grupy słoni i żyraf, eland, Topi, kongoni, impali oraz gazeli Granta.

Jezioro Wiktorii

Największe jezioro Afryki i drugie największe na świecie, zajmujące powierzchnię 68,8 tys. km2 położone jest na granicy trzech państw Kenii, Ugandy i Tanzanii. Głębokość jeziora nie przekracza 80m i zamieszkuje je ok. 200 bajecznie kolorowych gatunków ryb. Obfitość tę, prawdopodobnie można wytłumaczyć jako skutek wyschnięcia jeziora i podzielenia się go na kilka mniejszych zbiorników, w których ewolucja poszczególnych ryb przebiegała odrębnie.

Park Narodowy Jeziora Manyara

Uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery. Obszar parku rozpościera się na powierzchni ponad 330 km2 północnej Tanzanii i obejmuje jezioro Manyara (230 km2) wraz z terenami przyległymi. Teren parku poprzecinany jest licznymi strumieniami, porośnięty sawannami oraz wieloma gatunkami palm. Spotkać tu można guźce, pawiany, żyrafy, słonie, liczne gatunki ptaków, hipopotamy oraz lwy. Na suchych stokach Manyara żyje jadowita Czarna Mamba oraz liczne kolorowe jaszczurki. 

Krater Ngorongoro

Ngorongoro to wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, znajdujący się w północnej Tanzanii krater wygasłego wulkanu o średnicy 18 –22 km, powierzchni 8,3 tys. km2 i wysokości 1,8 tys. m n.p.m. Dno krateru znajdujące się 600 m poniżej są pastwiskami dla żyjących tam zwierząt. Jest to idealne miejsce do obserwacji szakali, serwali, czarnych nosorożców (!populacja ok. 20 osobników!), flamingów, słoni oraz hipopotamów. Zamieszkujące krater zwierzęta często nie opuszczają go natrafiwszy na obfitość pastwisk oraz licznych słodkowodnych jeziorek i strumyków. Rośnie tam również malowniczy las akacjowy zwany Lorelai. Częściowo zbocza krateru porasta zielony bujny las górski, który zamieszkują antylopy, jeżozwierze oraz lamparty. Park

Narodowy Tarangire

Położony na północy Tanzanii park o powierzchni 2,6 tys. km2. Nazwa parku pochodzi od nazwy rzeki przepływającej przez niego. Park ten różni się zdecydowanie od Ngorongoro czy Manyara. Występuje tu mniej zwierząt i są bardziej płochliwe, nie mniej jednak spotkamy tu żyrafy, zebry, bawoły, pantery i ptaki. To, co wyróżnia ten rezerwat to baobaby afrykańskie oraz kigelie. Baobaby afrykańskie to dożywające nawet 1000 lat drzewa zwane drzewami rosnący do góry nogami z powodu ich charakterystycznej korony. Owoce baobabu są przysmakiem pawianów, stąd ich nazwa małp chleb. Kigelia znana jako drzewo kiełbasiane swą nazwę zawdzięcza kształtowi owoców, wykorzystywanych w celach leczniczych jako wzmacniające żyły i tętnice oraz posiadające właściwości przeciwnowotworowe.

Tanzania

Klimat Tanzanii należy do strefy klimatu podrównikowego, zaliczana jest do krajów w klimacie gorącym i suchym. Najcieplej jest na wybrzeżu gdzie temperatury wahają się od 24°C do 28°C. W nocy temperatury spadają do 15°C - 18°C. Na Zanzibarze temperatury sięgają 30°C. Dosyć częstym zjawiskiem są tu występujące w środku części kraju burze.

Kenia

Kenia leży w strefie klimatu równikowego monsunowego. Na wybrzeżu, w pasie 40 km oraz w górach, jest to klimat wilgotny, na pozostałym obszarze – suchy. Na nizinach na wschodzie kraju występuje jedna pora deszczowa od kwietnia do czerwca, w pozostałej części kraju występują dwie pory deszczowe od marca do maja, oraz od listopada do grudnia. Średnia temperatura miesięczna waha się w granicach 25°C – 28°C na wybrzeżu oraz 15°C-19°C w górach.

Tanzania

Wizę pobytową można nabyć w przedstawicielstwach dyplomatycznych Tanzanii (dla Polski w Berlinie) oraz na głównych przejściach granicznych (na lotniskach w Dar es Salaam i Kilimandżaro). Paszport musi być ważny przez 3 miesiące od planowanego zakończenia pobytu. Warunkiem wjazdu jest okazanie biletu powrotnego lub przedstawienie środków wystarczających na jego zakup lub pobyt

Kenia

Obywatele polscy zobowiązani są do nabycia wizy pobytowej po przylocie do kraju na lotnisku w Nairobi lub Mombasie, porcie w Mombasie lub każdym innym lądowym przejściu granicznym. Paszport musi być ważny przez co najmniej 6 miesięcy od planowanego powrotu. Nie ma konieczności ponownego wykupywania wizy po wizycie w Tanzanii lub Ugandzie.

Angielski, Suahili

Szyling Kenijski – KES, Szyling Tanzański - TZS. Wymiana dolarów (USD), euro oraz innych walut wymienialnych nie stanowi problemu. Wymiany można dokonać w bankach oraz zalegalizowanych kantorach. W niektórych kantorach istnieje możliwość wymiany czeków podróżnych. Honorowane są płatności kartami kredytowymi, chociaż bankomatów nie ma zbyt wiele i tak w Tanzanii znajdują się one przy Serena Hotel na Zanzibarze; Shoppers Plaza, Barclays Bank w Dar es Salaam. W wielu hotelach, restauracjach, biurach turystycznych, sklepach pamiątkarskich można płacić kartą (pobierane jest 20% prowizji).

Nie są honorowane zagraniczne polisy ubezpieczeniowe. W szpitalach wymagane jest pokrycie kosztów leczenia przez chorego lub rodzinę chorego. Wykupienie polisy jest jednak istotne w przypadku, gdy będziemy chcieli dochodzić zwrotu wydatków za leczenie.

W Tanzanii wymagane jest szczepienie przeciwko żółtej febrze i żółtaczce zakaźnej, durowi brzusznemu i cholerze. Tego wymogu nie ma w Kenii w przypadku turystów z Europy. Na zachodzie Afryki istnieje zagrożenie malarią, AIDS i cholerą.

220V W Tanzanii i Kenii gniazdka występują w standardzie brytyjskim.